Το όνειρο της στιγμής

 photo by H.C. Bresson

Επερπατούσε μέσα σ'ένα κτίριο, παλιό, ωραίο, πολυόροφο με καλυμμένους διαδρόμους. Είσιε ένα βρεφος στα σιέρκα της, νάκκον αναγιούμενον αναγεννησιακό. Έκατσε σε μια γωνιά τζιαι έφαε κάτι. Την ώρα πουταν να σηκωστεί ερέξαν κατι κορούες που μπροστά της. Νεολαία. Εκοίταξε τες με συμπάθεια. Εσκεφτηκε πως έπρεπε να ταν παράδειγμα για τζιείνες, να τους δείξει ότι εν εντάξη αν κάμουν κοπελλούιν. Όι μονο εν εντάξη. Εν τζιαι ωραία. Επήρε θάρρος που τούντη σκέψη. Εσηκώστηκε τζιαι επερπάτησε με σταθερό και συνειδητό βηματισμό.

Ήταν ήρεμη τζιαι σίουρη οτι κάμνει το σωστό. Επεριπλανήθηκε νάκκον (τουαλέτες κλπ.) σκεφτόμενη πως έπρεπε να το μάθει τζιαι ο παπάς του. Τούτον εν το σωστό. Παπά έσιει το μωρό γιατί να μεν τον ξέρει. Πάει να φκάλει τον γιο της που τη τσέντα να δει αν ναιν εντάξη – ήταν φιρμένος. Έν ανάπνεε καθόλου. Εφκαιρωσε σαν το χαρτί.

-- Το μωρό μου!

Φυσά του αμέσως μες στο στόμα. Ξανά. Τίποτε. Επαναλαμβάνει αλλό τρεις απανωτές. Τίποτε.

-- Έχασα το που μες στα σιέρκα μου!

Απόγνωση...

-- Μα ένα λεπτό. Πιάσε να δεις, σαν να τζιαι εζουλουππώσαν τα δαχτυλούθκια του.

Ξαναφυσά του. Έκλαψε.

Ζεστή κοιλάδα - η ιαματική

Καταπραϋντική, αγχολυτική, αντικαταθλιπτική, αναζωογονητική.
Ψυχοπνευματικό τονωτικό. Στηρίζει τον καλό εαυτό, ζεσταίνει και ηρεμεί τα κρύα βράδια.

Ακούγεται κατά μόνας, σε δυνατή ένταση ή με ακουστικά (προσοχή! όχι και τα δύο μαζί!).
Κατά προτίμηση το βράδυ. Υποδεχτείτε την ζεστά, σαν ένα αγαπημένο πρόσωπο που μόλις έφθασε στο αεροδρόμιο.
Μοιραστείτε τα εσσώψυχα της, τις ανησυχίες της. Συνοδεύστε την σε μια ερημική ταβέρνα για κρασάκι. Ερυθρό Ξηρό.

Ωραία.
Ξεχάστε τώρα όλα τα παραπάνω και αγκαλιάστε την.

διχοτόμηση!

Τάσος Παπαδόπουλος. Ο αγωνιστής, ο πατριώτης που δούλευε ασταμάτητα, μέρα νύχτα για το καλό της Κύπρου μας. Παρέα με το Μέγα Φόβο, κατάφερε να ξυπνήσει στο κακομαθημένο ελληνικό κυπραιόπουλο τον καλά κρυμμένο στα σωθικά του Τρόμο της Εισβολής. Μας θύμισε πόσο μάταιο είναι το να συνεργάζεται κανείς με την Τουρκία, τον πλέον επιθετικό γείτονα που θα μπορούσε να μας τύχει. Και το έκανε πράξη. Αρνήθηκε κάθε προσπάθεια συμβίωσης και προετοίμασε το έδαφος για την πολυπόθητη διχοτόμηση. Τη μόνη λύση που θα μας επιτρέπει να κοιμόμαστε ήσυχοι.

Αχ η διχοτόμηση! Αέρας πραγματικής ελευθερίας! Εννοείται πως δεν θα έχουμε καμία μα καμία επικοινωνία μαζί τους. Ούτε καν πρεσβεία δεν θα έχουμε. Για βίζα θα πηγαίνουν μέσω Αθήνας. Εκείνοι δηλαδή, γιατί εμείς δεν θα πηγαίνουμε. Στο σημείο της υπάρχουσας ή κάποιας άλλης διαχωριστικής γραμμής θα τοποθετηθεί μάλιστα κι ένα τεράστιο ηλεκτροφόρο δίχτυ που θα απλώνεται από ανατολή σε δύση και θα διασφαλίζει την παντοτινή προστασία μας από τα δόντια του καρχαρία και των παρανόμων.

Μόνο έτσι θα διατηρηθεί η ελληνικότητα του νησιού ατόφια και θα αποφύγουμε μια νέα μικρασιατική καταστροφή. Μόνο έτσι δεν θα περάσει ο επεκτατισμός της Τουρκίας. Θα μπορεί να έχει όσες στρατιωτικές βάσεις και εποίκους θέλει ακριβώς πίσω από το δίχτυ αλλά όχι πέρα απ' αυτό. Θα μπορεί να δώσει όσες βάσεις θέλει σε άλλες χώρες αλλά μόνο μέχρι το δίχτυ. Θα μπορούν να έχουν όλα όσα επιθυμούν, μέχρι το δίχτυ όμως.

Θα τους γίνουμε πραγματικός βραχνάς. Σκέψου μόνο πόσα πράγματα δεν θα μπορούν να ελέγχουν λόγω της δικής μας αυτόνομης ύπαρξης! Και πόσες μάταιες προκλητικές εναέριες πτήσεις θα μπορούν να κάνουν πάνω από τα κεφάλια μας! Έτσι! Να μάθουν τί εστί Έλληνας! Και μάλιστα Ευρωπαίος!

Στον πρωτεργάτη της διχοτόμησης θα είμαστε παντοτινά ευγνώμονες.

Ελβετία

"Η Ελβετία είναι μια απίστευτα καθαρή και περιποιημένη χώρα, στην οποία μπορείς να νιώσεις άνετα, κυρίως αν επιθυμείς να ξεφύγεις από το καθημερινό άγχος και ν' αναπαυθείς. Μοιάζει, κατά κάποιο τρόπο, με φρενοκομείο. Παντού ησυχία, ευγενικές νοσοκόμες, καλωσυνάτα χαμόγελα."

- Απόσπασμα από έγκυρο περιηγητή της δεκαετίας του 70.

Αντιρρήσεις; εγώ καμία!