Ωχ! εξαλάφρωσα!

 

Γεια σας. Είπα να σας συστηθώ τζιαι επισήμως. Είμαι το κουλλούριν το μουσσιεμένον. Με ρίζες από το ξακουστό γένος PaKoTuHo (Πακοτούχω)*. Η μετακόμιση μου στον τόπο καταγωγής μου αποτελεί μια από τις πιο έντονα ονειρεμένες επιθυμίες μου. Εντούτοις, εξακολουθώ να κατοικώ στην πόλη απολαμβάνοντας και όλες τις σχετικές ανέσεις.

Η γειτονιά μου είναι ένα προάστιο προκομένο. Δεν γνωρίζω κανένα γείτονα. Ελπίζω να είναι κι αυτοί προκομένοι. Μόλις βγω από το σπίτι μου πάω βουρητή στο αυτοκίνητο τζιαι χώνουμαι μέσα. Θωρώ τον κόσμο γύρω μου μέσα που το γυαλί. Συνήθως το γυαλί είναι ζοφό και δεν βλέπω καθαρά. Επίσης έχω πάντα κλειστά τα παράθυρα γιατί πάντα έχω κλιματιστικό. Είτε κρύο θα κάνει είτε ζέστη. Έτσι ακούω μόνο το ράδιο και γλυτώνουν και τα αυτιά μου από την ηχορύπανση. Για να μην αναφερθούμε δηλαδή και στο πρόβλημα της εισπνοής της ρύπανσης και στις επιπτώσεις της στην υγεία μας.

Οι πόρτες μου είναι επίσης μονίμως κλειδωμένες. Έτσι δεν ανησυχώ ότι κάποιος μπορεί να πεταχτεί μέσα την ώρα που είμαι σταματημένη στα φώτα και να με απειλήσει ή να με κλέψει. Που την έννοια μου άμπα τζιαι εξήχασα να κλειδώσω ελέγχω το κουμπούι του σέντραλ λόκκινγκ κάθε θκιο δευτερόλεπτα.

Μόλις επιστρέψω σπίτι, φκαίνω μάνι μάνι που το αυτοκίνητο τζιαι χώνουμαι μέσα. Ούτε βόλτες στη γειτονιά κάμνω, ούτε ψώνια. Πάντα πάω κάπου αλλού για κάτι ποτούτα. Ο λόγος είναι απλός. Όσα πιο λλία ξέρουν οι γείτονες για μένα τόσο πιο ήσυχη εν η κκελλέ μου.

Η αλήθκεια εν ότι είπα σας ψέματα. Στην πραγματικότητα γνωρίζω κάποιους γείτονες. Ακούω τους που μιλούν έντονα, ή διαφωνούν ή τσακκώνονται. Κάμνω όμως πως εν τους ακούω και συνεχίζω τη δουλειά μου.

Η δουλειά μου είναι να προκόψω στη ζωή μου. Μάλιστα. Έν τα εκατάφερα ακόμα. Εκατάντησε μόνιμος στόχος της ζωής μου. Τελικά το μόνο που εν να καταφέρω είναι να μεν ιζήσω. γιατί άμα δεν ζεις το τώρα, δεν ζεις ούτε το αύριο.

Που την άλλη όμως μπορώ να πω ότι επρόκοψα λλίον. Εκατάφερα τζιαι εσπούδασα, έπιασα 2-3 χαρτιά τζιαι έγινα ντόκτορ. Αλλά τί τα θέλεις; Η κοινωνία εν άλλες προκοπές που γυρεύκει.

Για να είσαι προκομένη στις μέρες μας και στον τόπο μας (να είσαι δηλαδή εντός τόπου και χρόνου) πρέπει να έχεις μια "καθως-πρέπει" δουλειά, να τα κονομάς χωρίς ενδοιασμούς, να κάμεις οικογένεια τζιαι να την κακομαθαίνεις. Να πηαίνεις στο κομμωτήριο και στην αισθητικό τακτικά. Να είσαι καλοντυμένη και να καπνίζεις τσιγάρα σλιμ. Να έχεις κοινωνικό κύκλο. Να μην έχεις ηθικά διλήματα.

Εγώ όμως,όπως καταλαμβαίνετε, ως γνήσια PaKoTuHo δεν κάμνω σχεδόν τίποτε που τούτα.

 

                                        

* (Παραδοσιακή Κοπέλα του Χωριού) Ξακουστό γένος προς εξαφάνιση που πρόσφατα παρουσιάζει αυξητικές τάσεις. Το γεγονός ότι είναι ξακουστό δεν συνεπάγεται και ότι αποτελεί πλεονέκτημα.