26 Ιουλ 2010

Η δύση της ανατολής - Σταύρος Τορνές

Έσιει τζιαιρό που αντιστέκουμαι στη σύγχρονη ρουτίνα ζωής. Εν τόσο αφύσικη τζιαι ασφυκτική. Η τεχνολογία εξ/ζόρισεν μας άσιημα.

- Έμαστρε εν παγωνιά. Εννα πάω νάκκον νωρίς σήμερα έσσω, να ππέσω να συβράσω.
- Όι γιε μου, πού εννα πάεις; Ανάφκω σου τη θέρμανση, έτα τζιαι θκυο πανατόλ ενισχυμένα τζιαι συνεχίζουμεν.

- Έμαστρε εν πυρά.
- Όι τζιαι έτσι! Άναψε το αρκοντίσιον, πιάε τζιαι παγάκια νύφτου τζιαι εν εντάξη.

- Έμαστρε ενύχτωσε. Έθθωρω καλά, πονούν με τα μμάθκια μου.
- Άναψεν τη λάμπα τον γιο μου! Να κάψουμεν νάκκον πετρόλαον!

Εκαταντήσαμεν απάνθρωποι. Φαγάνες τζιαι απάνθρωποι. Δουλεύκουμεν, δουλεύκουμεν, δουλεύκουμεν, τρώμεν, γλέπουμεν την τηλεόραση τζιαι τζιοιμούμαστε, Ζώα κανονικότατα. Ευτυχώς που παίζουν οι καμπάνες κάθε Κυριακή να μας θυμίζουν πως είμαστε πλασμένοι για πιο τρανά πράματα. Εξηχάσαμε τζιαι γιατί πάμε δουλειά, γιατί τρώμε, γιατί θέλουμε να ζιούμε. Αλλό λλίον τζιαι ούτε να αυτοκτονούμεν έν θα μπορούμε μέσ' τούντην κοινωνία μας, όπως λαλεί ο Τορνές.

Το βίντεο εν που ένα ντοκυμαντέρ αφιέρωμα στον Σταύρο Τορνέ, σπουδαίο, ιδιόρυθμο σκηνοθέτη που μόνο ελάχιστοι γνωρίζουν. Τζιαντέχουν να δουν τα έργα του. Τα αποσπάσματα που την ταινία του ξεκινούν στο 3ο λεπτό περίπου τζιαι πάσειν ως το τέλος.


 

4 σχόλια:

Κκουλλάς είπε...

Δεν είδα ακόμη το κλιπ που έβαλες αλλά τα όσα λες είναι πέρα για πέρα αληθινά. Τζι εγώ σε τούτο το συμπέρασμα καταλήγω , γίναμε ζώα , απάνθρωποι, ζούμε ζωές χωρίς νόημα, σαν ζωντανοί νεκροί ...

κουλλούριν μουσσιεμένον είπε...

Το ότι θωρούμεν το τούτο τζιαι διούμεν του τζιαι σημασία εν θετικό. Το γιατί όμως της υπόθεσης ψάχνουμεν το;

Η τεχνολογία έκαμεν μας να ζιούμε μακρυά που τη φύση γιατί όπου πάει τζιείνη η φύση καταστρέφεται. Τζιαι έκαμεν μας να την υπηρετούμεν. Άμαν δεν καταφέρεις να υποτάξεις την τεχνολογία τότε την υπηρετάς - λαλεί επίσης κάπου. Τούτο ισχύει τζιαι για τες τέχνες που στηρίζουνται στη τεχνολογία - κινηματογράφος, φωτογραφία.

Defiance είπε...

Φίλε μου διαφωνώ. Απέχουμεν πολλά που τα ζώα. Τα ζώα κάμνουν ότι χρειάζεται για να τραφούν και να προστατευτούν τα ίδια, η οικογένεια και το κοπάδι/αγέλη/σμήνος τους. Απλά πράματα: τροφή, ασφάλεια. Εμείς; Τροφή, ασφάλεια, σπιταρόνα, αυτοκίνητο, ρούχα-μάρκες, παπούτσια, τσάντες, μπιχλιμπίδια...
Ο συγγραφέας Douglas Adams κάποτε είπε: "Οι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι πιο έξυπνοι από τα δελφίνια γιατί φτιάχνουν αυτοκίνητα και κτήρια και κάνουν πολέμους, ενώ τα δελφίνια απλά κολυμπούν, τρων και παίζουν. Τα δελφίνια πιστεύουν ότι είναι πιο έξυπνα από τους ανθρώπους για τους ίδιους ακριβώς λόγους".

κουλλούριν μουσσιεμένον είπε...

Επιβεβαιώνω τη διαφωνία!

Το να λαλείς ένα άθρωπο ζώο σίουρα εν υποτιμητικό για τον άθρωπο, όι για το ζώο. Η ζωώδης συμπεριφορά ενός αθρώπου εν ακριβώς τούτο που περιγράφεις. Τζιαι ένας τέθκοιος άθρωπος εν επικίνδυνος.

Τα ζώα που την άλλη, έν θεωρώ ότι εν έξυπνα ή καλλύττερα μας. Ο άθρωπος έσιει ευθύνη, συνείδηση, κρίση. Τα ζώα εν αθώα εκ φύσεως τους. Καθήκον μας είναι να ακολουθούμε τη δική μας φύση όπως ακριβώς ακολουθούν τζιαι τζιείνα τη δική τους. Εν κρίμα να συγκρίνουμε τον άθρωπο - τζιείνον που έσιει τη δυνατότητα να κάμνει καλό - με ένα τετράποδο. Τζι ας το είπε ένας Douglas.